Zastosowania w dyspersji żywności można podzielić na dyspersję ciecz-ciecz (emulsję), dyspersję ciało stałe-ciecz (zawiesinę) i dyspersję gaz-ciecz.

Stała dyspersja cieczy (zawiesina): np. dyspersja emulsji proszku itp.

Dyspersja gazu i cieczy: na przykład produkcję napoju gazowanego w postaci wody można usprawnić, stosując metodę absorpcji CO2 w celu zwiększenia stabilności.

Dyspersja układu ciecz-ciecz (emulsja): np. emulgowanie masła w celu uzyskania laktozy wysokiej jakości; dyspersja surowców w produkcji sosów itp.

Można go również stosować do przygotowywania nanomateriałów, wykrywania i analizy próbek żywności, np. do ekstrakcji i wzbogacania śladowych ilości dipyranu w próbkach mleka metodą ultradźwiękowej dyspersyjnej mikroekstrakcji w fazie ciekłej.

Proszek ze skórek bananów poddano wstępnej obróbce za pomocą dyspergatora ultradźwiękowego połączonego z gotowaniem pod wysokim ciśnieniem, a następnie hydrolizowano amylazą i proteazą.

W porównaniu z nierozpuszczalnym błonnikiem pokarmowym (IDF) poddanym działaniu samego enzymu, bez wstępnej obróbki, zdolność zatrzymywania wody, zdolność wiązania wody, zdolność zatrzymywania wody i zdolność pęcznienia LDF po wstępnej obróbce uległy znacznej poprawie.

Biodostępność liposomów dopanu herbacianego przygotowanych metodą dyspersji ultradźwiękowej może być zwiększona, a stabilność przygotowanych liposomów dopanu herbacianego jest dobra.

Wraz z wydłużeniem czasu dyspersji ultradźwiękowej szybkość unieruchomienia unieruchomionej lipazy stale wzrastała i powoli rosła po 45 minutach; wraz z wydłużeniem czasu dyspersji ultradźwiękowej aktywność unieruchomionej lipazy wzrastała stopniowo, osiągając maksimum po 45 minutach, a następnie zaczęła spadać, co pokazało, że aktywność enzymu będzie zależała od czasu dyspersji ultradźwiękowej.

Efekt dyspersji jest widocznym i dobrze znanym efektem ultradźwięków mocy w cieczy. Dyspersja fali ultradźwiękowej w cieczy zależy głównie od kawitacji ultradźwiękowej cieczy.

Na efekt dyspersji wpływają dwa czynniki: siła uderzenia ultradźwięków i czas promieniowania ultradźwiękowego.

Gdy natężenie przepływu roztworu obróbkowego wynosi Q, szczelina wynosi C, a powierzchnia płyty w przeciwnym kierunku wynosi s, średni czas t dla poszczególnych cząstek w roztworze obróbkowym na przejście przez tę przestrzeń wynosi t = C * s / Q. Aby poprawić efekt dyspersji ultradźwiękowej, konieczne jest kontrolowanie średniego ciśnienia P, szczeliny C i czasu promieniowania ultradźwiękowego t (s).

W wielu przypadkach cząstki mniejsze niż 1 μ M można uzyskać przez emulsyfikację ultradźwiękową. Powstawanie tej emulsji jest głównie spowodowane silną kawitacją fali ultradźwiękowej w pobliżu narzędzia rozpraszającego. Średnica kalibratora jest mniejsza niż 1 μ M.

Urządzenia rozpraszające ultradźwięki są szeroko stosowane w przemyśle spożywczym, paliwowym, nowych materiałach, produktach chemicznych, powłokach i innych dziedzinach.