Mieszanie proszków z płynami jest powszechnym etapem w formułowaniu różnych produktów, takich jak farba, tusz, szampon, napoje lub media polerujące. Poszczególne cząstki są utrzymywane razem przez siły przyciągania o różnej naturze fizycznej i chemicznej, w tym siły van der Waalsa i napięcie powierzchniowe cieczy. Efekt ten jest silniejszy w przypadku cieczy o wyższej lepkości, takich jak polimery lub żywice. Siły przyciągania muszą zostać pokonane, aby rozdrobnić i rozproszyć cząstki w mediach ciekłych.

Kawitacja ultradźwiękowa w cieczach powoduje strumienie cieczy o dużej prędkości do 1000 km/h (ok. 600 mph). Takie strumienie tłoczą ciecz pod wysokim ciśnieniem między cząsteczkami i oddzielają je od siebie. Mniejsze cząsteczki są przyspieszane przez strumienie cieczy i zderzają się z dużą prędkością. Dzięki temu ultradźwięki są skutecznym środkiem do rozpraszania i deaglomeracji, ale także do mielenia i drobnego mielenia cząstek o rozmiarach mikronów i submikronowych.

Dyspersja i deaglomeracja ciał stałych w cieczach to ważne zastosowanie urządzeń ultradźwiękowych. Kawitacja ultradźwiękowa generuje wysokie ścinanie, które rozbija aglomeraty cząstek na pojedyncze rozproszone cząstki.

DANE TECHNICZNE:

ZASTOSOWANIA:

System ten jest przeznaczony do przetwarzania na małą skalę cieczy o małej lepkości, takich jak olej, sadza, nanorurki węglowe, grafen, powłoki, nowe materiały energetyczne, tlenek glinu, nanoemulsje.